اثرات تعدادی از مواد جاذب بر فاکتور های بیوشیمیایی، هماتولوژیکی، وزن نسبی اعضای داخلی خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی در هنگام مسمومیت آفلاتوکسینی

آزمایشی به منظور ارزیابی کارآیی تعدادی از مواد آلومینوسیلیکاتی شامل یک نوع جاذب تجارتی (فیکساتوکس)، دو نمونه از بنتونیت یک نمونه از زیولیت، به عنوان بازدارنده مسمومیت آفلاتوکسینی در جوجه های گوشتی انجام شد. در کل 540 جوجه گوشتی هفت روزه با وزن بدن یکسان از هردو جنس در شش گروه تیماری مساوی تقسیم شدند برای هفت هفته تحت آزمایش قرار گرفتند. گروه های آزمایشی شامل گروه :A شاهد منفی (بدون آفلاتوکسین جاذب)، گروه B: 5/0 درصد فیکساتوکس ppb200 آفلاتوکسین B1، گروه C: درصد بنتونیت BFH ppb200 آفلاتوکسین B1، گروه درصد بنتونیت ppb200 آفلاتوکسین B1، گروه E: درصد زیولیت ppb200 آفلاتوکسین B1، گروه :F شاهد مثبت (با ppb200 آفلاتوکسین B1 وبدون جاذب) بود. این مطالعه به منظور ارزیابی میزان تغییرات پارامتر های بیوشیمیایی سرم، وزن نسبی اندام های داخلی خصوصیات لاشه در جوجه های تغذیه شده با یکی از شش جیره انجام شد. استفاده از مواد جاذب در جیره های محتوی آفلاتوکسین به نحو معنی داری غلظت های سرمی گلوکز، اوره، کراتینین، اسید اوریک، کلسترول، تری گلیسیرید، فسفر آلبومین در جوجه های تغذیه شده با جیره را کاهش داد (p> 0/05)، اما افزودن مواد جاذب به جیره (جیره های تا (E موجب افزایش پارامتر های سرمی اندازه گیری شده گردید. در جیره شاهد منفی (بدون سم) جیره های تا (شامل مواد جاذب) در مقایسه با جیره شاهد مثبت (محتوی آفلاتوکسین) وزن نسبی کبد، قلب، طحال، پانکراس، پیش معده، سنگدان دوازده هکاهش در حالیکه وزن نسبی بورس افزایش یافت. افزودن مواد جاذب به جیره خصوصیات لاشه جوجه های تغذیه شده با جیره محتوی ppb200 آفلاتوکسین B1 را بهبود بخشید(افزایش نسبت لاشه، ران سینه کاهش نسبت امعاء احشاء، بال ها پشت گردن).

کلیدواژه ها:

بنتونیت ، زیولیت ، مسمومیت آفلاتوکسینی ، جوجه های گوشتی