نگرشی بر آموزش نوین هدفمند در دوره دکترای حرفه ای دامپزشکی

تنوع گستردگی فعالیتها در علم دامپزشکی کسب مهارت تنها در یک یا دو یا حداکثر سه زمینه بطور کامل برای هر شخص، عدم استفاده کافی از حجم قابل توجه مطالب تدریس شده در این رشته را سبب می شود. زمان هزینه فراوانی مصروف تدریس این واحدها می گردد اما سرانجام استفاده معمول حتی نسبی هم از آنها بعمل نمی آید. بعنوان نمونه اگر دامپزشکی در طی مدت بیست سال در زمینه درمان بیماریهای دامهای بزرگ تجربه مهارت کسب نماید. مطالعه واحدهایی چون پرورش ماهی، بهداشت بیماریهای آبزیان، اصول پرورش طیور نمونه های مشابه هیچ جایگاهی در کسب این تجربه مهارت را به خود اختصاص نمی دهد. تنها حسن این پراکنده خوانی پراکنده دانی تغییر تبدیل زمینه های شغلی در طب دامپزشکی است. این در حالی است که از دو جنبه فردی اجتماعی سرمایه زمان تلف شده در مجموع خسارت وارده قابل بررسی ارزشیابی است. امتداد این روند در طی سالیان منجر به شکل گیری جمعی از فارغ التحصیلان بی کیفیت ناکارآمد می شود. در این مقاله آموزش دامپزشکی از حالت کنونی یعنی دامپزشکی عمومی در ادامه دامپزشکی تخصصی به دامپزشکی گرایشی در ادامه دامپزشکی تخصصی با در نظر گرفتن تغییرات اساسی در تعداد واحدها سرفصل دروس لحاظ نمودن علوم نوینی چون نانو بیوتکنولوژی نیازمندیهای صنایع وابسته به این علم مشخص می گردد. برخی از دروس تخصصی بصورت انبوهی از مطالب در قالب دو یا سه واحد ارایه می گردد که در سیستم گرایشی علیرغم تعداد واحدها بشکلی جامع اختصاصی تشریح می گردد مانند تغذیه دام طیور که در سیستم گرایشی دکترای حرفه ای دامپزشکی طیور بطور کلی در زمینه تغذیه طیور مطالعه می شود. بعنوان نمونه دو گرایش دکترای حرفه ای دامپزشکی می توان از گرایش طب پرندگان گرایش طب نشخوارکنندگان نام برد. این تحقیق مقایسه سیستم دکترای حرفه ای دامپزشکی سپس دکترای تخصصی را با سیستم دکترای گرایشی دامپزشکی بعد دکترای تخصصی انجام داده ضمن تعیین معرفی فاکتورهای مناسب برای نگرشی نو هدفمند در طب دامی مسایل جدید را در جهت صرف هزینه کمتر از بعد زمان سرمایه گذاری ملی شخصی ایجاد بستری مناسب در راستای فعالیت های صنعتی اقتصادی خدماتی پرداختن به امر تحقیقات در زمینه دام طیور آبزیان در کشور را فراهم می نماید.