بررسی آزمایشگاهی تاثیر اندازه قطر لوله بر میزان افت انرژی در آبگیرهای لوله ای کرت های شالیزاری

تحویل آب به مقدار کافی و در زمان مناسب یکی از اهداف اصلی سیستم های توزیع آب در شبکه های آبیاری است. تحقق اهداف مورد نظر طرح تجهیز و نوسازی اراضی شالیزاری در اصلاح مدیریت مصرف آب مستقیما متاثر از مدیریت و توزیع و تحویل آب توسط کانال های مزرعه بوده است. در این پژوهش تغییرات برخی از پارامترهای موثر بر آبگیری کرت های شالیزاری از کانال های مزرعه طرح تجهیز و نوسازی اراضی شامل دامنه تغییرات دبی و اثرات قطر بر مشخصات هیدرولیکی جریان یعنی افت های موضعی و افت طولی در شرایط مختلف جریان ورودی با استفاده از مدلسازی فیزیکی مورد بررسی قرار گرفته شد که در آن از لوله های توخالی پی. وی. سی با قطرهای 15، 20، 25، 30 و 45 میلی متر استفاده گردید. که نتایج به دست آمده حاکی از آن است که تغییرات قطر لوله آبگیر بر میزان دبی آبگیری و افت ایجاد شده در لوله آبگیر موثر است به طوریکه با افزایش قطر لوله آبگیری از میزان افت جریان کاسته شده و موجب افزایش دبی آبگیری می شود. همچنین نتایج بیان می کند آبگیری با قطر لوله آبگیر 45 میلی متر دارای بیشترین میزان ضریب دبی در محدوده بین 0/48 تا 0/53 2 و قطر لوله آبگیر 15 میلی متر با کمترین میزان ضریب دبی در محدوده بین 0/22 تا 0/24 می باشد.

کلیدواژه ها:

افت در لوله ، تجهیز و نوسازی اراضی شالیزاری ، دبی آبگیری ، قطر لوله آبگیر