بررسی اثر نانو ذره دی اکسید تیتانیوم و پوترسین بر برخی از صفات مورفولوژیکی گیاه استویا(Stevia rebaudiana Bertoni) در سطوح مختلف شوری

شوری یکی از تنش های غیر زیستی مهم و تاثیر گذار بر رشد و عملکرد گیاهان است. بنابراین، توجه به عوامل کاهش دهنده و تاثیر گذار بر رشد و عملکرد گیاهان دارویی، کنترل آن ها جهت بهره برداری بیشتر از خواص دارویی این گیاهان را از اهمیت ویژه ای برخوردار می سازد. در این راستا، فناوری نانو به عنوان یک فناوری پیشتاز در رفع مشکلات و کمبودها در بسیاری از عرصه های علمی، به خوبی جایگاه خود را در علوم کشاورزی و صنایع وابسته آن به اثبات رسانده است. پلی آمین ها، هیدروکربن هایی با وزن ملکولی کم هستند که در طیف وسیعی از فرآیندهای فیزیولوژیک گیاه به ویژه واکنش به تنش های محیطی زنده و غیر زنده مانند شوری و تنش آبی نقش ایفا می کنند. پلی آمین ها در تقسیم و بزرگ شدن سلول دخالت دارند و رشد گیاه را تحریک می کنند . هدف از این تحقیق، بررسی اثر متقابل نانوذره دی اکسید تیتانیوم در سه سطح (صفر، 150 و 300 پی پی ام) و پلی آمین پوترسین در دو سطح (صفر و 1 میلی مولار) بر شاخص های رشدی مورفولوژیک گیاه دارویی استویا در شرایط تنش شوری مختلف (صفر، 75 و 150 میلی مولار NaCl) بود که در موسسه آموزش عالی سنا در سال 1397 انجام شد. در این آزمایش، شاخص های رشدی از جمله ارتفاع بوته، طول ریشه، وزن خشک ریشه، وزن تر ریشه، وزن خشک برگ، وزن تر برگ، سطح برگ و تعداد برگ اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که اثر ساده نانو ذره دی-اکسید تیتانیوم و پوترسین بر صفات مورد مطالعه معنی دار بود ولی اثر متقابل نانوذره دی اکسید تیتانیوم و پوترسین بر صفات مورد بررسی به جزء صفت وزن خشک ریشه در شرایط تنش شوری معنی دار نشد. به گونه ای که در سطوح 150 و 300 پی پی ام از نانوذره دی اکسید تیتانیوم، در غلظت های صفر و یک میلی مولار پوترسین، با افزایش سطوح شوری مقدار وزن خشک ریشه کاهش یافت که این کاهش معنی دار بود.

کلیدواژه ها:

استویا ، نانوذره دی اکسید تیتانیوم ، پوترسین ، شوری