بررسی میزان موفقیت در اجرای مدیریت دانش به عنوان نوآوری (مطالعه موردی: یک موسسه تصمیم گیرنده در حوزه تحقیقات دفاعی)

مسیله مورد بررسی پژوهش بررسی میزان موفقیت در اجرای مدیریت دانش به عنوان نوآوری دریک موسسه تصمیمگیرنده در حوزه تحقیقات دفاعی با در نظر گرفتن چهار عامل تاثیرگذار در اجراینوآوری (عوامل فردی، عوامل اجتماعی، ویژگی های نوآوری و عوامل سازمانی) است. سوال اصلی این استکه آیا بین عوامل موثر در اجرای نوآوری و موفقیت این موسسه در اجرای مدیریت دانش به عنوان نوآوریرابطه معنی دار وجود دارد. جامعه آماری 15 نفری پژوهش را مدیران این موسسه تشکیل می دهند که ازمدیریت دانش بیشترین استفاده را میکنند. نتایج با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون تجزیه وتحلیل شد؛سپس فرضیات معنادار با آزمون رگرسیون مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که عوامل فردیبا ضریب همبستگی (0/817)، ویژگی های نوآوری با ضریب همبستگی (0/66) و عوامل اجتماعی با ضریب همبستگی (0/588) با موفقیت در اجرای مدیریت دانش رابطه معناداری دارد و به رغم همبستگی ضعیف (0/404) نبود رابطه معنادار بین عامل سازمانی با موفقیت در اجرای مدیریت دانش، نتیجه نشان داد که مدیریت دانش از دید همه عوامل یادشده با ضریب همبستگی (0/819) با موفقیت در این موسسه اجرا شده است.

کلیدواژه ها:

نوآوری ، مدیریت دانش ، تحقیقات صنعتی دفاعی ، اجرا ، تصمیم گیری