تحلیل خطر زمینلرزه‏ای به روش قطعی در ناحیه شیراز

فلات ایران یک ناحیه پهناور فشارشی در طول کمربند فعال کوهزایی آلپ - هیمالیا است که در بین صفحه عربی در جنوب‏غرب و سپر پایدار اوراسیا در شمال‏شرق قرار گرفته است به طوری که فعالیت‎هاى نوزمینساختى و تأثیرات متقابل قطعات سنگ‏کره بر هم، زمینه لرزه‏خیزى به نسبت بالاى ایران را فراهم می‎کند. منطقه مورد مطالعه در این مقاله، ناحیه شیراز در گستره جغرافیایی 28/00 تا 31/00 درجه عرض شمالی و 51/00تا 54/00 درجه طول شرقی، به مرکزیت شهر شیراز می‏باشد که در ایالت‏ لرزه‏زمینساختی زاگرس قرار دارد. در این ناحیه که چندین زمینلرزه ویرانگر روی داده است، تحلیل خطر زمینلرزه‏ای درخور توجه است. در این مطالعه از داده های زمینلرزه ای کاتالوگ ISC، کاتالوگ Harvard CMT و کاتالوگ زمینلرزه‏های تاریخی ایران (امبرسیز و ملویل، 1982) استفاده شده است. براساس داده‏های SRTM نقشه توپوگرافی ناحیه شیراز تهیه شده است و با بهره‏گیری از نرم‏افزار سیستم اطلاعات جغرافیایی (Arc-GIS)، نرم افزار تحلیل داده‏های زمینلرزه‏ای (Zmap) و نیز با استفاده از روابط تضعیف، شتابهای مختلف ناشی از رویداد زمینلرزه در چشمه‏های زمینلرزه‏ای در ناحیه شیراز بدست آمده است. در تحلیل خطر زمینلرزه‏ای به روش قطعی برای شهر شیراز به عنوان ساختگاه، بیشینه شتاب جنبش زمین (PGA) برابر با 0.6 g و بیشینه شدت زمینلرزه مورد انتظار (Imax) معادل IX، در اثر رویداد بیشینه زمینلرزه مربوط به چشمه زمینلرزه‏ای گسل‏ سبزپوشان برآورد شده است.

کلیدواژه ها:

تحلیل خطر زمینلرزه‏ای ، شیراز ، بیشینه شتاب جنبش زمین ، بیشینه شدت