تعیین تأثیر متقابل گسلهای نهاوند و دورود توسط بررسی زمانی - مکانی زمین لرزه ها

محدوده گسلهای نهاوند – دورود که قطعات جنوبی گسل اصلی عهد حاضر زاگرس را شامل می شود، درمرز بین دو زون ساختاری زاگرس مرتفع و سنندج - سیرجان قرار دارد که از نظر لرزه خیزی بسیار فعال می باشد. در این گستره، دگرشکلی شکننده غالب بوده و معدود چینهای موجود نیز از نوع چینهای مرتبط باعملکرد گسلها می باشند. گسلهای دورود، نهاوند و صحنه مهمترین ساختهای زمین ساختی گسل اصلی عهدحاضر زاگرس می باشند که در مجموع الگوی هندسی این قطعات گسلی، تکامل ساختاری یک منطقه برشی امتدادلغز راستگرد را نشان می دهند. اکثر زمین لرزه های ناحیه حاصل جنبش این گسلها بوده و رومرکز برخی از زمین لرزه ها بر روی گسلهای محدوده مطالعاتی قرار دارند. این گسلها دارای بسیاری از شرایطی هستند که در بررسی های تئوری برای تأثیر گسلهای امتدادلغز توسط محققین بیان گردیده است. با توجه به لرزه زا بودن گسلها می توان شرایط تأثیر متقابل را در این منطقه، توسط انرژی رها شده زمین لرزه ها و براساس شواهد لرزه ای و مهاجرت لرزه ای توسط بررسی زمانی – مکانی زمین لرزه ها مطالعه نمود. بررسی زمانی – مکانی داده های لرزه ای مربوط به یک دوره 5 ساله بر اساس راستای انتقال انرژی لرزه ای، به وجودتأثیر متقابل گسلهای نهاوند و دورود را که با زمین ساخت برشی حاکم بر منطقه نیز سازگاری دارد، می پردازد. نتایج این بررسی تأثیر متقابل گسلهای امتداد لغز نهاوند و دورود را به کمک روشهای مهاجرت مکانی – زمانی زمین لرزه ها به اثبات می رساند

کلیدواژه ها:

بررسی زمانی - مکانی ، تأثیر متقابل گسلها ، زمین لرزه ، گسل نهاوند ، گسل دورود