مقایسه و بررسی عملکرد توابع شناسایی خرابی دینامیکی در سازه ها با استفاده از روش بهینه سازی

مسیله شناسایی خرابی در سازه ها را میتوان بشکل یک مسیله بهینهسازی بیان کرد. در این مقاله به مقایسه عملکرد توابع مختلف دینامیکی مورد استفاده محققین در شناسایی خرابی پرداخته شده است. خرابی به صورت کاهش مدول الاستیسته اعضای سازه شبیه سازی شده؛ سپس مسیله خرابی که تبدیل به یک مسیله بهینه سازی شده است با استفاده از الگوریتم تکامل تفاضلی 1(DE) حل شده است. مقایسه نتایج شناسایی خرابی با توابع دینامیکی مبتنی بر اشکال مودی، فرکانسهای طبیعی و ماتریس نرمی نشان دهنده عملکرد سریعتر و دقیق تابع حاصل از اختلاف بین ماتریس نرمی مودال تحلیلی و آزمایشگاهی است.

کلیدواژه ها:

شناسایی خرابی ، اشکال مودی ، فرکانسهای طبیعی ، ماتریس سختی ، ماتریس نرمی ، الگوریتم تکامل تفاضلی.