رویکرد گراف پایه برای بخش بندی تصویر با استفاده از الگوریتم سنجاقک و ژنتیک

تقسیم بندی تصویر اخیرا به دلیل کاربردهای متعدد در بسیاری از زمینه ها مانند بینایی ماشین، تصویر برداری پزشکی، محبوبیتزیادی را به دست آورده است. از نام آن مشخص است که تقسیم بندی به پارتیشن بندی تصاویر به مناطق جداگانه علاقه مند است کهدر آن یکی از آنها از علاقمندی ویژه ای برخوردار است. چنین منطقه ای، منطقه مورد نظر (ROI) نامیده می شود و این برای بسیاری از مسایل تصویر برداری پز شکی بسیار مهم است. تقسیم بندی، یکی از روش های دسته بندی است که، به طور معمول در تصاویرپزشکی و غیره با وجود زمان اجرای طولانی مورد استفاده قرار می گیرد.الگوریتم اجتماع پایه به نتایج بهتر د ست یافته تصویر ورودی در تحقیق حاضر برای حل مو ضوع قطعه بندی تصویر بعد از پیشپردازش اولیه به گراف تبدیل می شود . گراف بدست آمده با الگوریتم ژنتیک پارتیشن بندی می گردد و مقدار لبه های قطع کننده ازطریق گراف بهینه بر مبنای الگوریتم سنجاقک تحلیل مولفه اصلی حاصل می شود . این گراف سپس بر روی تصویر اعمال می گردد .بنابراین ، تصویر به چند بخش تقسیم می گردد.

کلیدواژه ها:

تقسیم بندی تصاویر ، گراف بندی ، الگوریتم های شبکه عصبی پایه شعاعی ، اجتماع پایه و ژنتیک