افزایش قابلیت اعتماد در جهت بهبود کیفیت خدمات در رایانش ابری مبتنی بر الگوریتم ژنتیک

انتخاب ارایه دهنده ی سرویس های ابر و تخصیص منابع، امری مهم است که در دنیای امروز و با تنوع و گستردگی شرکت هایارایه دهنده این سرویس ها به یک چالش بزرگ تبدیل شده است. شرکت های مربوطه باید قابلیت ها و توانایی های مناسبی رابه عنوان یک ارایه دهنده مورد اعتماد فراهم نمایند تا زمینه لازم جهت اعتماد کاربران به این سرویس دهنده ها نیز فراهم شود.این اعتماد از منظر های مختلفی بررسی میشود که از جمله آن می توان به قابلیت اطمینان ، یکپارچگی داده ها، در دسترسبودن منابع و زمان انجام کارها اشاره کرد . بنابراین انتخاب سرویس دهنده ابری که بتواند بیشترین اعتماد را به کاربران بدهد، درکنار این اعتماد نیاز های کاربران را به بهترین شکل ممکن تامین نماید ، مسیله مهمی است که باید به آن پرداخته شود. روش های مختلفی برای انتخاب منابع ابر وجود دارد از جمله آن می توان به روش Combined Trust Model , FIFO و QOS Trust Model در [4] اشاره نمود. همه این روش ها در جهت انتخاب مطمین ترین و بهترین سرویس دهنده ابری است روش QOS Trust Model بر اساس پارامتر های کیفیت سرویس ارایه شده است. در این پژوهش قصد داریم به منظور بهبود روش پیشنهادی در [ 4] از الگوریتم ژنتیک برای تخصیص بهینه منابع استفاده نماییم. با استفاده از الگوریتم ژنتیک، منابع به گونه ای به کارهای ورودی اختصاص می یابد که بالاترین میزان ارزش اعتماد به سرویس دهنده را داشته باشیم و بتوانیم روش پیشنهادی در مقاله مرجع را بهبود ببخشیم.

کلیدواژه ها:

الگوریتم ژنتیک ، اعتماد ، در دسترس بودن ، قابلیت اطمینان ، تمامیت داده ، زمان بهره وری ، تخصیص منابع