ارزیابی توابع توزیع احتمال منطبق بر داده های حدی سالانه دبی رودخانه کارون

یکی از حوضه‌های مهم کشور حوضه رودخانه کارون می‌باشد که به سبب طرح‌های بزرگ عمرانی، سدها و سازه‌های هیدرولیکی بحث تحلیل مقادیر حدی و رخدادهای اکستریم در آن از اهمیت زیادی برخوردار بوده و کاملا حیاتی به نظر می‌رسد. برای انجام این پژوهش از داده‌های دبی ماکزیمم خروجی از ایستگاه پل شالو واقع در بالا دست سد کارون 3 استفاده شده است. پس از انجام تست‌های آماری جهت بررسی استقلال داده‌ها و فقدان روند، توابع توزیع مختلفی روی داده‌ها برازش داده شده است. از بین توابع معروف با توجه به آزمون نیکوئی برازش کا-اسکوئر به ترتیب توابع توزیع وایبول سه پارامتری، فرچت، فرچت سه پارامتری، GEV، گامبل ماکزیمم و در نهایت وایبول بیشترین انطباق را با داده‌های حدی دبی داشتند. هم‌چنین در این پژوهش مشخص گردید که توابع توزیع مناسب‌تری علاوه بر توابع مورد استفاده فوق برای تحلیل‌های آماری مقادیر دبی اکستریم کارون قابل استفاده می‌باشد. از دیگر نتایج حاصل از این پژوهش این است که برای سنجش نیکوئی برازش با توجه به آزمون‌های متفاومت می‌توان رتبه‌بندی‌های متفاوتی برای توابع مختلف مشاهده نمود که لزوم در نظر گرفتن توام نتایج حاصل از این آزمون‌ها در پروژه‌های کاربردی مشخص می‌گردد.

کلیدواژه ها:

اکستریم‌های سالانه ، توزیع گامبل ، آزمون کا-اسکوئر ، کارون ، GEV.