عشق و انسجام ساختاری غزل های زیبالنسا مخفی

زیب النسا مخفی دختر اورنگزیب عالم گیر، شاهزاده و شاعر سبک هندی در قرن یازدهم بود. حمایت وی از نویسندگان و شاعران در عهد بی مهری پدر به شعر، از فقر علمی دربار گورکانیان هند کاست. پانصدوچهار غزل بیشترین حجم دیوان شعری وی را دربرگرفته است. این پژوهش از نوع کیفی و با شیوه ای تحلیلی توصیفی در دو محور عمده، شاخصه های معنایی غزل شاعر و انسجام ساختاری آن را بررسیمیکند. بررسی دیوان غزلیات وی، افزون بر تحلیل معنایی و طرح مشخصه های بلاغی، بسیاری از وجوه بارز سبک شاعر را درمقایسه با ویژگی های غالب سبک هندی ارایه می کند. یافته های پژوهش غلبه عشق را در غزل شاعر در قالب مثلث توصیف عاشق، معشوق و وجوه عشق اثبات میکند و با نفی گسست معنایی غزل، انسجام آن را بر هسته مرکزی معنایی اندوه عاشق و توصیف معشوق نشان میدهد

کلیدواژه ها:

زیب النسا مخفی ، غزل ، عشق ، انسجام ساختار