مقایسه عشق در خسرو و شیرین و لیلی و مجنون نظامی گنجوی
محل انتشار: نهمین همایش ملی پژوهش های زبان و ادبیات فارسی
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,522
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCNRPL09_263
تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1397
چکیده مقاله:
عشق همواره بخش گسترده ای از ادبیات فرهنگ های مختلف را در برمیگیرد و یکی از مقولات اجتناب ناپذیر این فرهنگ ها میباشد. در ادب پارسی، نظامی گنجوی با سرودن منظومه های عاشقانه و ساقی نامه های شورانگیز، به ادبیات غنایی تشخص تازهای بخشید و حال و هوایی دیگرگون به این نوع ادبی داد. در میان پنج دفتر شعر نظامی، خسرو و شیرین و لیلی و مجنون درخشش خاصی دارد. نویسندگان در این جستار کوشیده اند به روش توصیفی – تحلیلی و تطبیقی، ضمن بررسی و مقایسه موضوع عشق در دو منظومه خسرو و شیرین و لیلی و مجنون نظامی گنجوی، دیدگاه این شاعر درباره مقوله عشق را نقد و تحلیل نمایند. نتایج تحقیق حاکی از آن است که داستان عشق خسرو و شیرین، هوس نامه است؛ از زندگی عادی رنگ گرفته و شادی آور است که به وصال عاشق و معشوق می انجامد اما داستان عشق لیلی و مجنون، غمنامه و سراسر اندوه و درد است که در آن سخنی از شادی و کامیابی نیست و عاشق و معشوق که دارای عشقی پاک هستند، آتش عشق را به سرای دیگر می برند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
خلیل بیگ زاده
دانشیار گروه زبان وادبیات فارسی، دانشگاه رازی
مجید خسروی
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه رازی
پریوش زنگنه
، کارشناس ارشد زبان وادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی کرمانشاه