تحلیل معنایی واژه ی دیدن در دیوان حافظ و تطبیق آن با دیوان شهریار

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 365

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCNRPL09_159

تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1397

چکیده مقاله:

حافظ و شهریار، دو شاعر توانمند و بزرگ ایرانی، در دو دورهی متفاوت تاریخی هستند که هر یک نماینده تفکر خاصی در شعر و غزل فارسی به شمار می آیند که اوضاع اجتماعی و سیاسی و فرهنگی بر افکار آنها تاثیر بسیاری داشته است . در این مقاله، پس از ذکر مبحث معناشناسی به بیان اوضاع و شرایط اجتماعی و سیاسی این دو شاعر پرداخته میشود. واژه دیدن به عنوان نمونه انتخاب شده و معانی مختلف این واژه بر اساس فرهنگ دهخدا و از دیدگاه تحلیل معنایی و معناشناسی در بافت جمله مورد بررسی قرار میگیرد و بیان میکند که اوضاع تاریخی زمان هر شاعر چگونه بر دامنه استفاده از این واژه بر اساس واژگان همجوار می افزاید و معانی مختلف جدیدی به وجود می آورد.

نویسندگان

خدابخش اسداللهی

دانشیار، دانشگاه محقق اردبیلی

الهه شاه حسینی

کارشناس ارشد، دانشگاه محقق اردبیلی