رودخانه شیله و تأثیر آن بر استقرارهای انسانی منطقه

رودخانه شیله که در دوره های پرآبی، سر ریز آب دریاچه هامون را به چاله گودزره در افغانستان منتقل میکند،دارای ویژگیهای منحصر به فردی است که آن را از دیگر جریانهای آبی سیستان متمایز میکند. این رود تنها رودخانه سیستان است که با حفر درهای عمیق و عریض، مسیر ثابتی دارد و تغییر مسیرهای شناخته شدهی دیگر رودهای سیستان در مورد آن صدق نمیکند. رودخانه شیله برخلاف شیب توپوگرافیک زمین، از شمال غرب به جنوب شرق جریان دارد. از دیگر ویژگیهای رودخانه شیله، این است که تنها رود خروجی سیستان به شمار می- رود در حالی که دیگر رودهای سیستان، از حاشیه یا بیرون منطقه به داخل حوضه آبریز سیستان میریزند. در طول بررسی باستان شناختی سیستان که در سال 1387 از سوی نگارندگان انجام گرفت، محوطه های باستانی بسیاری متعلق به دوران: پیش از تاریخ، تاریخی و اسلامی شناسایی شدهاند که زندگی، تداوم و حتی تخریب آنها مستقیماً به این رود مربوط میباشد. پژوهش حاضر بر آن است تا با تکیه بر ویژگیهای خاص این رود، تأثیر آن را بر قابلیت زیستی و استقرارهای انسانی منطقه در دوران باستان بررسی کند.

کلیدواژه ها:

سیستان ، رودخانه شیله ، استقرارهای انسانی ، بررسیهای باستان شناختی