اسب و اسب سواری از منظر اسلام

مطالعات زیادی در ارتباط با جایگاه اسب و اسب سواری در اسلام انجام گرفته است و در راستای این مطالعات مقاله حاضر در دو بخش تدوین شده است. در بخش اول به به جایگاه اسب در آیات و روایات پرداخته شده، که آن را موجودی ارزشمند از منظر خالق هستی دانسته و در قرآن کریم شش بار از آن یاد شده است به طوری که در سوره عادیات خداوند به آن سوگند یاد کرده است که نشان از جایگاه رفیع اسب از منظر خداوند است و جایگاهش را بهشت وعده داده است. و در بخش دوم به بررسی اسب سواری از منظر اسلام پرداخته است، و اسب سواری را از جمله ورزش های مورد تاکید اسلام بیان داشته. اسب سواری قدمت طولانی داشته و بعد از اسلام رواج زیادی پیدا کرده، چرا که علاوه بر تقویت جسمانی، مطابق با گفته خداوند در آیه 60 سوره انفعال به صراحت از اسب وسیله ای برای چیره شدن بر تهدید های دشمنان یاد کرده است. از طرفی اسلام نیز، فراگیر اسب سواری را واجب کفایی بر شمرده است. گذشته از ارزش نظامی اسب سواری مسلمانان در زمان فراغت خود در مسابقات اسب سواری (حبله) شرکت می کردند و بر اساس روایات پیامبر اکرم خود نیز در این مسابقاعت شرکت کرده و هدایای برندگان را از اموال خود اهدا می کرد و همواره در ترویج اسب سواری در بین مسلمان تلاش کرده به طوری که به والدین تاکید نموده است اسب سواری را به فرزندان خود بیاموزید. در نتیجه این مقاله در حد بضاعت خود به بررسی جایگاه اسب واسب سواری در اسلام با توجه به آیات و روایات پرداخته است

کلیدواژه ها:

اسب ، اسب سواری ، سوار کاری ، اسلام