کیفیت، رفاه زندگی و مرگ آسان در اسب های مسن

تعریف مساله: پیوند عاطفی و متقابل انسان با اسب منجر به حداکثر توجه صاحبان اسب های مسن به کیفیت شرایط زندگی شده است. عواملی همچون مشکلات دستگاه گوارشی، دستگاه عضلانی-اسکلتی و بیماری های مزمن در اسب های پیر، باعث تصمیم گیری جهت مرگ آسان می شوند. با توجه به افزایش مرگ و میر با افزایش سن در اسب ها، اغلب در سنین بالا، اسب ها با مشکلاتی روبرو می شوند که دامپزشکان مجبور به مرگ آسان در آنها می شوند.روش پژوهش: ارزیابی شرایط بالینی اطلاعات مهمی را به دامپزشک در انتخاب بهترین روش مرگ آسان می دهد، در صورتی که ممکن است این نشانه ها توسط صاحبان، کهولت سن به نظر رسد و قابل تشخیص نباشد. یافته های کلیدی: در ارزیابی کیفیت زندگی، عواملی همچون بررسی اثرات درد، بیماری های مزمن و تغییرات وابسته به سن در وضعیت هیدریشن، درجاتی از درد و ،(BCS) اسب های مسن نقش مهمی دارند. همچنین معیارهایی مثل نمره ی وضعیت بدنی لنگش و پارامترهای دستگاه قلبی و عروقی و دستگاه تنفسی در ارزیابی رفاه اسب ها بررسی می شوند. شاخص های مدیریتی مثل تغذیه مناسب و آسایش اسب ها نسبت به شاخص های وابسته به سلامت از اهمیت بیشتری برخوردار است.جمع بندی نهایی: فراوانی مرگ و میر در اسب های مسن و بالاتر از 30 سال چندین برابر بیشتر از اسب های جوان می باشد. علل عمده ی مرگ و مرگ آسان در اسب های 15 سال به بالا، مشکلات گوارشی بهمراه اختلال در عملکرد سیستم عضلانی اسکلتی و تولید مثلی است، ولی در اسب های با سن بیشتر از 20 سال، بیشترین عامل انفرادی تشخیص داده شده، نیوپلازی و سندرم کوشینگ گزارش شده است. در مرگ آسان علاوه بر موارد خاصی که نیاز به گزارش پس از مرگ دارند، لاغری مفرط دومین عامل رایج می باشد. تصمیم گیریجهت مرگ آسان در اسب های مسن که مدت زمان زیادی را با صاحب خود سپری کرده اند بسیار دشوار است. مشورت با دامپزشک و برآورد مشکلات و خطرات بیشتر در ادامه ی زندگی اسب های مسن می تواند به این تصمیم گیری کمک کند.

کلیدواژه ها:

اسب های مسن ، کیفیت زندگی ، مرگ آسان