درمان انگل های گوارشی اسب با آویشن

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 57,533

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IHHIC01_041

تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1397

چکیده مقاله:

تعریف مساله:انگل های گوارشی می تواند خسارات زیادی به صاحبان اسب ها وارد کنند و موجب ضعف و لاغری اسب ها می گردند به همین دلیل اجرای یک برنامه کنترلی مناسب برای انگل زدایی اسب ها ضرورت دارد. گیاه آویشن با تحریک غده تیموس سیستم دفاعی بدن حیوان را در برابر انگل ها قوی تر می سازد و باعث دفع انگل های گوارش می گردد.روش پژوهش: اسب 1,5 ساله ماده با علایم لاغری و کاهش وزن و اشتهای طبیعی و موریختگی در اطراف دم ویزیت گردید. صاحب بیمار اظهار داشت که اسب گاهی خودش را به در و دیوار اصطبل می کشد و احساس خارش دارد. در هنگام معاینه متوجه وجود نماتودهایی به طول حدود 1 سانتی متر و گاهآ 10 سانتی متر در مدفوع شدیم.درمان: برای درمان انگل از دم کرده ی گیاه آویشن به صورت خوراکی استفاده کردیم، بدین صورت که 10 گرم از علف خشک این گیاه را با یک لیوان آب جوش در ظرف لعابی درب دار به روش حمام آب گرم به مدت 30 دقیقه قرار دادیم و پس از صاف کردن مجددآ تا رسیدن به حجم 10 لیتر به آن آب جوشیده سرد اضافه نمودیم. هر 12 ساعت به میزان یک لیتر از محلول با لوله معدی به اسب خورانده شد. این روند تا 3 روز صورت گرفت و دو هفته بعد دوباره محلول جدید ساخته و پروسه تکرار گردید.یافته های کلیدی: پس از اتمام پروسه درمان آزمایش مدفوع صورت گرفت و انگلی در مدفوع مشاهده نگردید.جمع بندی نهایی:گیاه آویشن خاصیت ضد میکروبی، ضد قارچی و ضد انگلی دارد و می توان از آن برای درمان این موارد استفاده کرد. برای گرفتن نتیجه بهتر به صاحب دام توصیه شد اصطبل را سم پاشی کند و کودها با فواصل زمانی کوتاه تخلیه گردند و همچنین هر 2ماه داروی ضدانگل به صورت منظم مصرف گردد.

نویسندگان

کیوان صمدی

دکتری عمومی دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه زابل، ایران

صدیقه نظریان

دانشجوی دکتری حرفه ای دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه ، ایران

امید تیموری

دانشجوی سال آخر دکتری حرفه ای دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه ، ایران

عباس جمشیدیان

استادیار گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی ، دانشگاه زابل، ایران