بررسی پتانسیل اکوتوریسم در مناطق ساحلی استان سیستان و بلوچستان با تاکید بر فون پرندگان

امروزه گردشگری در جهان معاصر، عرصه های بسیاری را در فعالیت های اقتصادی و در مراودات فرهنگی اجتماعی به خود اختصاص داده است. این مساله سبب گردیده که کشورهای مختلف با توجه به توانمندی های طبیعی، فرهنگی و تاریخی خویش سعی کنند سهمی را از این درآمد سرشار به خود اختصاص دهند تا از این طریق بتوانند در صحنۀ پر رقابت ژئوپلتیک سرمایه، جریان سرمایه گذاری را به سوی خود هدایت نمایند و علاوه بر تامین اشتغال و درآمد برای ساکنان سرزمین خویش، تنوع اقتصادی را همراه با کسب درآمد ارزی تجربه کنند. در این بین از آنجا که گردشگری نوین در کشورهایی همچون جمهوری اسلامی ایران، رویکردهای متناسب با فرهنگ و حساسیت های مذهبی و اخلاقی خود رامی طلبد، نوع جدیدی از گردشگری یعنی اکوتوریسم یا گردشگری طبیعت بر پایۀ توانمندی های محیطی و منابع طبیعی می تواند، علاوه بر افزایش روند توسعۀ اقتصادی و امر اشتغال در بخشهای مختلف، تواماً شرایطی را به وجود آورد که افزون بر حفظ بافت فرهنگی و احترام به سنن و رسومات جامعۀ میزبان، در کنار سایر فعالیتهای اجتماعی، اقتصادی، امکان رسیدن به رشد ارگانیک برای کشور و جوامع دست اندرکار فراهم آید. در این خصوص استان پهناور سی ستان و بلوچستان با داشتن منابع طبیعی سرشار و ذخایر ژنتیک بسیار ارزشمند گیاهی و جانوری از دیرباز مورد توجه محققین و علاقمندان به جاذبه های طبیعی بوده است. هر ساله، اکوسیستمهای دریایی موجود در این مناطق پذیرای جمعیت قابل توجهی از پرندگان مهاجر آبزی و کنار آبزی است که تمامی سال را در سواحل متنوع و وسیع این نواحی سپری می کنند .با توجه به موج فزاینده علاقمندان به دنیای پرندگان Birdswatcher در غالب گروههای اکوتوریست، وجاذبه های بی بدیل سواحل جنوبی خصوصاً در جنوب شرقی ایران برای این دسته از گردشگران، برنا مه ریزی و مدیریت منسجم در این بخش میتواند افقهای روشنی را در عرصۀ رونق اقتصادی منطقه خصوصاً جوامع محلی و نیز پایداری این اکوسیستمهای منحصر به فرد در راستای اهداف توسعۀ پایدار ترسیم نماید

کلیدواژه ها:

اکوتوریست ، فون پرندگان ، سواحل ، توانمندی محیطی ، سیستان و بلوچستان