اثر تغییرات سطح دریاچه هامون بر اقلیم محلی سیستان

دشت سیستان با بارندگی کمتر از 70 میلیمتر یکی از نواحی خشک کشورمان به حساب می آید. وجود دریاچه دایمی هامون در این منطقه تا حدودی از خشکی هوا کاسته ومحیطی مطلوب رابرای ساکنین ایجاد کرده است. خشکی دریاچه در سالهای اخیر تاثیر عمیقی بر عناصر اقلیمی نظیر دما ,رطوبت ,تبخیر داشته است. هدف از این پژوهش تاثیر وسعت سطح دریاچه بر اقلیم محلی سیستان بویژه در زمان وزش بادهای 120 روزه است. بدین منظوراز داده های عناصر اقلیمی وتغییرات سطح دریاچه بطور ماهانه و سالانه استفاده شد و با استفاده از روش رگرسیون و جداول توافقی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد در سالهای پرآبی دریاچه که آب سطح بیشتری از منطقه را فرا گرفته و پوشش گیاهی نیز افزایش داشته است؛ افزایش سطح آب و پوشش گیاهی سبب شده که رطوبت نسبی در منطقه در اثر تبخیر و تعرق افزایش یابد و اقلیم خشک و شکننده را تا حدودی تعدیل کند. در عوض در سالهایی که سطح دریاچه ها خشک است تابش خورشیدی تبدیل به گرمای محسوس شده، دما و بدنبال آن شیب تغییرات فشار افزایش یافته و بر سرعت بادهای 120 روزه نیز افزوده شود. در اثر خشک شدن دریاچه ها رسوبات کف آنها با افزایش سرعت بادهای 120 روزه به هوا برخاسته و خطرات زیست محیطی فراوانی را برای ساکنین منطقه ایجاد می کند.

کلیدواژه ها:

سیستان ، هامون ، میکرو اقلیم ، باد 120 روزه ، اقلیم محلی