استمداد از آموزه ها و رهنمودهای جغرافیای معنوی در نظام تصمیم سازی و برنامه های توسعه پایدارکشورهای اسلامی

مطالعه سیر تحول و تکوین دانش جغرافیا گویای این واقعیت است که این دانش هیچ گاه یک رشته ایستا نبوده و پویایی و نواندیشی خصوصیت بارز آن می باشد علاوه بر این ماهیت میان رشته ای دانش جغرافیا نقطه قوت آن محسوب می شود زیرا این علم با تلفیق یافته های سایر علوم بینشی عمیق و قوی را در مطالعه ، تبیین و تحلیل سازمان فضایی، الگوها و فرایندهای مکانی فضایی پدیده ها و به طور کلی مسایل واقعی در مکان های متفاوت ارائه مینماید. و بدین سان مسیر صحیح مدیریت و ساماندهی فضاهای انسانی را مشخص و پیشنهاد می دهد همزادی و انس دانش جغرافیا با انسان، علقه و نیاز همیشگی انسان به آموزه ها و رهنمودهای دانش جغرافیا را در پی داشته است لذا دانش جغرافیا ی نوین با نگرش ژرف گرایانه ی خود به مثابه چراغ راهنمای تصمیمات معطوف به برنامه ریزی و مدیریت یکپارچه و پایدار محیط، در کلیه سطوح جهانی، ملی و محلی و با رویکردی عدالت جویانه و حق طلبانه مطرح شده و جایگاه شایسته ای یافته است. دانش جغرافیا آموزه ها و رهنمودهای بسیار موثر و واقع گرایانه ای را در راستای کاربست روشهای سازگار با طبیعت و عجین با مبانی اعتقادات مذهبی و معنوی ارائه می دهد که می تواند در سرفصل خط مشی ها، سیاست گذاری ها و دکترین مدیریت منابع و برنامه های توسعه پایدار کلیه کشورها و از جمله کشورهای اسلامی، و در کلیه ابعاد و سطوح جهانی، ملی و محلی ارائه دهد. مضمون و مفهوم سازی این رهنمود کلی، محتوی اصلی جغرافیای معنوی را تشکیل می دهد.

کلیدواژه ها:

آموزه ها و رهنمودهای جغرافیای معنوی ، نظام تصمیم سازی ، برنامه های توسعه پایدار کشورهای اسلامی.