مروری جامع بر سیستم های سنتی و مدرن هزینه یابی و مقایسه تطبیقی میان آنها

به طور کلی سیستم های هزینه یابی را میتوان به دو دسته اصلی تقسیم بندی کرد، سیستم سنتی و سیستم مبتنی برفعالیت. سیستم سنتی دارای زیر گروه های سفارش کار، محصولات مشترک و مرحله ای می باشد. هزینه یابی مبتنی برفعالیت از ابزارهای کارآمد مدیریت هزینه در مدیریت مالی است که میتواند جهت محاسبه و ارایه بهای تمام شده دقیق ازیک طرف و کمک به شناسایی فعالیتهای فاقد ارزش از طرف دیگر سودمند باشد در این مقاله با استفاده از روشکتابخانه ای و مطالعه منابع مختلف در زمینه مدیریت هزینه بررسی های لازم انجام شده است که با توجه به این بررسی هابه این نتیجه رسیدیم که دو روش برای مدیریت هزینه وجود دارد: سیستم هزینه یابی سنتی و هزینه یابی بر مبنای فعالیت.با توجه به نارسایی های سیستم های هزینه یابی سنتی از قبیل: عدم توانایی در ارایه اطلاعات بهای تمام شده خصوصا درسازمان های دارای تنوع خدمات، استفاده از مبنای مشترک و واحد برای تخصیص هزینه ها، عدم تهیه اطلاعات دقیق درمورد بهای تمام شده، ناتوانی در نشان دادن بهبود عملکردها در فرایندها عملیاتی، بر آن هستیم تا در این مقاله ضمنبرشمردن کاستی های سیستم هزینه یابی سنتی به معرفی سیستم هزینه یابی بر مبنای فعالیت که فاقد بسیاری از نقاطضعف سیستم هزینه یابی سنتی است، بپردازیم. مقایسه این دو سیستم هزینه یابی را در جدولی در معرض دید مدیران ودانشجویان قرار داده ایم. هدف این مقاله ضمن مقایسه و نگاهی به سیستم های هزینه یابی معرفی رویکرد هزینه یابی برمبنای فعالیت و برشمردن مزایای بهره گیری از آن است.