بررسی ارتباط بین اصلاح ساختار تشکیلات سازمانی در بهبود وضعیت نیروی انسانی (مورد مطالعه: شهرداری های شهرستان بروجن)

سرمایه انسانی مهمترین دارایی یک سازمان، منبع خلاقیت و نوآوری است و از آنجا که شهرداری ها نهادهای عمومی وغیردولتی هستند به ساختار نیروی انسانی به عنوان عامل اصلی سرمایه شهرداری ها در ارایه خدمات به شهروندان می باشدو با توجه به اینکه سازماندهی مناسب از عوامل مهم ارتقاء بهره وری و تحقق برنامه های سازمانی است اثر آن بر بهبودوضعیت نیروی انسانی در عملکرد شهرداری ها مشخص می شود. لذا هدف تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین اصلاح ساختارتشکیلات سازمانی در بهبود وضعیت نیروی انسانی است، نوع تحقیق کاربردی بوده و از بعد روش همبستگی پیمایشیمیباشد و جامعه آماری تحقیق کلیه کارکنان شهرداری های شهرستان بروجن (بروجن، نقنه، گندمان، سفیددشت، بلداجیو فرادنبه) بوده و ابزار پژوهش پرسشنامه، حجم نمونه 183 نفر می باشد و اطلاعات جمع آوری شده از طریق نرم افزارSPSS و Lisrel تجزیه و تحلیل شده است. بررسی نتایج نشان میدهد که بین ابعاد اصلاح ساختار و تشکیلات سازمانی بر بهبود وضعیت نیروی انسانی در شهرداری های شهرستان بروجن ارتباط وجود داشته و پیشنهاد می گردد، تلاش بیشتریدر جهت انعطاف پذیری ساختار سازمانی شهرداری ها به عنوان یکی از راه های موثر در راستای بهبود وضعیت نیروی انسانیو موفقیت در دستیابی به اهداف سازمانی انجام پذیرد.

کلیدواژه ها:

اصلاح ساختار سازمانی ، بهبود وضعیت نیروی انسانی ، شهرداری ها