رابطه باورهای خودکارآمدی معلم بر عملکرد تحصیلی و راهبردهای خودتنظیمی یادگیری دانش آموزان

هدف از انجام این پژوهش تعیین رابطه باورهای خودکارآمدی معلم بر عملکرد تحصیلی و راهبردهای خودتنظیمی یادگیری دانش آموزان بود. جهت بررسی فرضیه های این پژوهش از جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دوره دبیرستان شهر مشهد در سال تحصیلی 96-97 بود که تعداد 120 نفر به شیوه در تصادفی انتخاب شدند. دانش آموزان به پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پینتریچ و درگروت (1990)، پرسشنامه باورهای خودکارآمدی معلم تشانن- موران و وولفولک هوی (2001) پاسخ دادند. نتایج تحلیل آماری نشان داد که ضریب همبستگی پیرسون بین باورهای خودکار آمدی معلم با راهبردهای خودتنظیمی یادگیری دانش آموزان در هر سه مولفه دارای سطح معنیداری کمتر از 0/05 است و لذا بین باورهای خودکار آمدی معلم با راهبردهای خودتنظیمی یادگیری دانش آموزان رابطه وجود دارد، همچنین ضریب همبستگی پیرسون بین باورهای خودکار آمدی معلم با عملکرد تحصیلی دانش آموزان در هر سه مولفه دارای سطح معنیداری کمتر از 0/05 است و لذا بین باورهای خودکار آمدی معلم با عملکرد تحصیلی دانش آموزان رابطه وجود دارد.