بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر شادکامی وکاهش آسیب های اجتماعی دانش آموزان شهرستان بناب در دوره دوم متوسطه

هدف اصلی تحقیق حاضر تعیین تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر شادکامی و کاهش آسیب های اجتماعی دانش آموزان شهرستان بناب در دوره دوم متوسطه می باشد. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دوره دوم متوسطه در شهرستان بناب است که تعداد آنها 1000 نفر می باشد. از بین آنها 80 نفر به عنوان نمونه از طریق نمونه گیری غیراحتمالی اتفاقی انتخاب شده است. ابزار گردآوری اطلاعات در این تحقیق برای سنجش میزان شادکامی دانش آموزان از آزمون شادکامی آکسفورد و برای سنجش مهارت های زندگی و آسیب های اجتماعی از پرسشنامه محقق ساخته استفاده می شود. جهت تعیین روایی پرسشنامه از روایی محتوایی که شامل نظرات اساتید و متخصصان است استفاده گردید و برای سنجش میزان پایایی آن از آلفای کرونباخ استفاده شده است و میزان پایایی بدست آمده 0/97 است که میزان قابل قبولی را نشان می دهد. برای آزمون فرضیه ها از آزمون رگرسیون خطی و از نرم افزار spss استفاده شده است. یافته ها نشان داد که آموزش مهارت های زندگی با اصول و مهارت هایی که آموزش می دهد، باعث افزایش شادکامی در بین دانش آموزان دوره دوم متوسطه شده است اما طبق نتایج به دست آمده مهارت های خودآگاهی، مقابله با استرس، مدیریت هیجان، تفکر خلاق و تفکر نقادانه تاثیر معناداری بر کاهش آسیب های اجتماعی دانش آموزان دوره دوم متوسطه نداشته است.

کلیدواژه ها:

مهارت های زندگی ، شادکامی ، آسیب های اجتماعی ، مدیریت هیجان ، تفکر خلاق