بررسی عوامل موثر بر پذیرش کشاورزی حفاظتی مطالعه موردی: بخش بهاران شهرستان گرگان گرگان(

محدودیت منابع آبی و قرار گرفتن بخش قابل توجهی از اراضی خشک و نیمه خشک در کشور موجب شده تا بخش کشاورزی هر روز با محدودیت بیشتری مواجه شود. در این راستا لازم است تا روشهای مناسب مدیریت زمین به منظور توسعه ی سیستم های کشاورزی پایدار شکل بگیرد. یکی از جنبه های مهم مدیریت زمین، کشاوزری حفاظتی (CA) است. کشاورزی حفاظتی به مجموعه روش هایی گفته میشود که با حفظ بقایا در سطح خاک به افزایش نفوذپذیری آب، کاهش فرسایش و حفظ پوشش آلی خاک منجر میگردد. در مطالعه ی حاضر عوامل اثرگذار بر پذیرش کشاورزی حفاظتی در میان کشاورزان بخش بهاران گرگان با استفاده از الگوی لاجیت ترتیبی در سال زراعی 1395-1396 بررسی شده است. نتایج حاکی از آن است که متغیرهای مالکیت ابزار زراعت، وام به ازای هر قطعه زمین، آگاهی از اقدامات کشاورزی حفاظتی، رعایت تاریخ کشت، تعداد افراد تحت تکفل، انجام کشت دوم، نقش مروجین در پذیرش کشاورزی حفاظتی، فاصله مزرعه از جاده اصلی، دانش تحصیلی خانواده و نوع مالکیت کشت در سطوح مخلتف معنیدار شدند.

کلیدواژه ها:

عوامل موثر ، کشاورزی حفاظتی ، لاجیت ترتیبی ، بخش بهاران