نقش و شیوه های تاثیر گروه های ذینفوذ و فشار در نظام آموزشی

از نظر بسیاری از متخصصان و صاحبنظران نظام آموزش، مهمترین عامل نا کارآمدی سیاست گذاری نظام آموزش ایران در حال حاضر، منطبق نبودن سیاست ها و تصمیم های این حوزه با پشتوانه های علمی، نظری و پژوهشی است. سیاست پژوهی به عنوان فرایندی پژوهشی، معطوف به ارایه گزینه های سیاستی و ناظر به عمل، به سیاستگذاران، تعریف میشود و میتواند در سیاستگذاری منطقی و عقلایی در حوزه آموزش بسیار موثر باشد. همچنین در بدنه نظام سیاست گذاری گاها شاهد رخنه و رسوخ یکسری افکار و ایدههایی هستیم که از محیط بیرون بر سیاست گذاران تحمیل شده و همانند یک اهرم فشار، به آن مینگرند و افراد ذینفوذ میتوانند اهداف خود را پیش ببرند. گاها مشاهده شده است که این اهداف کاملا در عناد و تضاد با اهداف ماهوی نظام سیاست گذاری آموزشی است، لیکن به سبب درهمت نیدگی هایی که بین افراد نفوذی صورت گرفته است، این چالش به وجود آمده است. به دلیل اهمیت بالای این موضوع، در این پژوهش اهتمام بر آن است تا انواع راه های نفوذ و همچنین تاثیر گروه های ذینفوذ در حیطه سیاست گذاری آموزشی که همچون یک اهرم فشار هستند، بازشناخته شوند و با راهکاری مناسب، به سمت سیاست گذاری عمومی منطبق بر منطق سوق داده شوند.

کلیدواژه ها:

سیاست گذاری آموزشی ، برنامه ریزی آموزشی ، گروه ذینفوذ و فشار در سیاستگذاری