مدل تعیین حداقل فاصله خوانایی تابلوهای راهنمای مسیر مبتنی بر حجم اطلاعات مندرج بر روی تابلو

با افزایش جمعیت و به تبع آن افزایش تقاضای حمل و نقل، شبکه راه های کشور گسترش یافته و این عامل سبب شد تا نیاز رانندگان به تجهیزات راهنمایی و رانندگی در سطح راه ها به دلیل افزایش ایمنی آنها بیشتر احساس شود. یکی از مهم ترین تجهیزات مربوط به ایمنی راه ها، تابلوهای راهنمای مسیر می باشند. در همین راستا، در این پژوهش به منظور تعیین رابطه حداقل فاصله خوانایی مرتبط با حجم اطلاعات مندرج در تابلو، پس از طراحی دو سری از تابلوهای راهنمای مسیر که سری اول شامل تابلوهای دارای نوشتار پارسی و سری دوم شامل تابلوهای دارای نقوش و نوشتار پارسی بودند، با استفاده از نرم افزار DMDX و با در نظرگیری شرایط مناسب، زمان درک و عکس العمل قرایت تابلوها توسط کاربران ثبت شد. پس از بررسی داده ها، مدر رگرسیون مبتنی بر تعداد کلمات روی تابلو و تعداد نقوش بجای کلمات روی تابلو، به عنوان متغیرهای مستقل و زمان درک و عکسل العمل به عنوان متغیر وابسته ساخته شده است در نهایت با توجه به محدودیت های زاویه دید و عوامل موثر برآن و همچنین خواص مروری چشمی، مدل نهایی حداقل خوانایی تابلوهای راهنمای مسیر که مبتنی بر حجم اطلاعات مندرج بر روی آن می باشد ارایه گردیده است.

کلیدواژه ها:

تابلوهای هدایت مسیر ، حداقل فاصله خوانایی ، قابلیت خوانایی ، مدل آماری