بررسی ارتباط بین نقدینگی و رابطه مبادله بر نرخ ارز حقیقی در کشورهای وارد کننده و صادر کننده نفت

قیمت (نرخ) مبادله پول رایج یک کشور با پول رایج کشور دیگر، طلا، یا حق برداشت مخصوص را در اصطلاح نرخ ارز می گویند. منظور از ارز هر وسیله ای است که به صورت اسکناس، حواله یا چک در مبادلات خارجی جهت پرداخت ها استفاده می شود. و منظور از نرخ ارز خارجی عبارت است از مقداری از واحد پولی ملی که برای بدست آوردن واحد پول کشور دیگر باید پرداخت شود. همچنین می توان نرخ ارز را، ارزش برابری یک واحد پول خارجی به پول داخلی دانست. به عبارت دیگر بهای خرید یا فروش یک واحد پول خارجی به پول رایج کشور را نرخ ارز می گویند. با توجه به این که نرخ ارز حقیقی یکی از مغیرهای اصلی اقتصاد هر کشور به شمار می رود و میزان رقابت پذیری اقتصاد را در عرصه بین المللی تبیین می نماید، به منظور اجتناب از هر گونه نوسان در نرخ حقیقی می بایست عوامل موثر بر آن مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گیرد. در این تحقیق ابتدا مفاهیم نرخ ارز حقیقی و عوامل موثر بر آن از قبیل شاخص های رابطه مبادله، نقدیگی و غیره مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین یک مدل تخمینی منطبق با فرضیه ها و اهداف تحقیق و بر مبنای روش های اقتصاد سنجی با استفاده از نرم افزار Eviews به کار گرفته شده است. نتایج نشان می دهد که طی دوره زمانی 2014-2000 متغیرهای نقدینگی و رابطه مبادله برای کشورهای سازمان امنیت و همکاری اروپا به ترتیب دارای اثرات مثبت و مثبت و برای کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا دو شاخص اول دارای اثر منفی و شاخص رابطه مبادله دارای تاثیر مثبت بر نرخ ارز حقیقی می باشد.

کلیدواژه ها:

کشورهای صادر کننده نفت ، نرخ ارز حقیقی ، پانل دیتا ، صادرات ، رابطه مبادله