ارایه ی مدلی برای مدیریت ترافیک شهری با استفاده از کنترل چراغ های راهنمایی

رشد سریع شهرنشینی در ایران و افزایش روز افزون خودروها در سطح شهرها، منجر به رشد تصاعدی ترافیک در سطح خیابانهای شهر شده که این معضل در کلانشهرها، تبدیل به مسیله ی اصلی مدیران شهری گشته است. هدف این تحقیق، بررسی نقش سیستم اطلاعات جغرافیایی در کنترل ترافیک و زمان بندی چراغهای راهنمایی میباشد. به این منظور پس از بررسی پارامترهای ترافیکی منطقه ی مورد مطالعه، که شامل تعداد خودروها، سرعت حرکت، ظرفیت ترافیکی، حجم خیابانها و غیره، میباشد، با استفاده از تحلیل های شبکه ابتدا شعاع عملکردی و محدوده های تحت پوشش زمانی در زمان های 10، 20، 30 و40 ثانیه بدست آمده و سپس برای تعریف و یافتن رابطه ی زمانی هر یک از چراغ های راهنمایی اقدام به گروه بندی آنها گردیده است تا رابطه ی زمانی هر یک از چراغهای راهنمایی مشخص شود. در نتایج بدست آمده از این تحلیل چراغهای راهنمایی در چهار گروه طبقه بندی شده و چراغهایی که با همدیگر در زمان های مختلف در ارتباط هستند مشخص شدهاند. نتایج نشان میدهد برخی چراغها در زمان 30 ثانیه و چراغ های دیگر در زمان 40 ثانیه با هم همبستگی داشته و در یک گروه قرار گرفته اند. همچنین در فاصله ی زمانی صفر تا 20 ثانیه چراغها با هم رابطه و پوشش زمانی ندارند.

کلیدواژه ها:

ترافیک ، چراغ راهنمایی ، کنترل ، پوشش زمانی ، زمان بندی