توسعه گردشگری و بازآفرینی اجتماعی فرهنگی (مطالعه موردی: منطقه هشت شهر شیراز)

صنعت گردشگری به عنوان زمینه ی موثری در توسعه اقتصادی، اجتماعی مناطق شهری مطرح است شهرها از ابتدا تا کنون از جذاب ترین فضاها برای گردشگران بوده اند و به عنوان نماد اصلی درجه ای از تکامل اجتماعی انسان ها دربردارنده مراکز مهم اقتصادی، علمی و... بوده و افزون بر این، از جاذبه های طبیعی و میراث تاریخی فرهنگی بهره مند بوده اند . هدف پژوهش حاضر بررسی نقش توسعه گردشگری بر بازآفرینی اجتماعی-فرهنگی در بافت تاریخی شیراز است. جامعه آماری پژوهش حاضر را 65 نفر از کارشناسان و متخصصان شهرسازی و گردشگری شیراز که از طریق نمونه گیری در دسترس و بصورت هدفمند انتخاب شده تشکیل داده است همچنین داده های پژوهش از طریق پرسشنامه محقق ساخته که از طریق روش خبرگان مود تایید اولیه قرار گرفت همچنین میزان پایایی و روایی ابزار آزمون با استفاده از روش ضریب بارهای عاملی، آلفا کرونباخ، پایایی ترکیبی و روایی همگرا محاسبه شده است. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS برای آمار توصیفی و SMART- PLS برای آمار استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. همچنین یافته های پژوهش نشان داده که از دیدگاه کارشناسان گردشگری و شهرسازی متغیر توسعه گردشگری با توجه به مقدار ضریب معناداری(2.592) و ضریب مسیر(0.937) تاثیر مثبت و معناداری بر بازآفرینی اجتماعی و فرهنگی دارد.

کلیدواژه ها:

توسعه گردشگری ، محله و بازآفرینی اجتماعی-فرهنگی ، شهر شیراز