واکاوی حقوقی کاهش میزان مشارکت زنان در حفاظت از محیط زیست در ایران

اهمیت حفاظت از محیط زیست به اندازهای است که صاحبنظران تفاوتی میان مردان و زنان در این امر قایل نیستند. مشکلات محیط زیستی ایران نیز آنچنان گسترده و متنوع است که امر حفاظت از آن نیازمند همکاری و مشارکت تمام آحاد جامعه است. بر این اساس، هدف از این تحقیق، بررسی و اولویت بندی مولفه های بازدارنده مشارکت و فعالیت زنان در عرصه محیط زیست کشور است. تعداد 84 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده، به عنوان نمونه آماری با استفاده از جدول کرجرسی و مورگان انتخاب و از طریق پرسشنامه اقدام به جمعآوری و تجزیه و تحلیل اطلاعات گردید .(n=84) پرسشنامه برای سنجش مولفه های بازدارنده فعالیت و مشارکت زنان طراحی شد که شامل 12 گویه در قالب طیف لیکرت پنج قسمتی بود. روایی آن توسط اساتید مورد تایید قرار گرفت و پایایی نیز با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ، 0,83 به دست آمد. روش آماری مورد استفاده، تحلیل عاملی بود و برای پردازش داده ها از نرمافزار SPSS نسخه 19 استفاده گردید. نتایج حاکی از آن است که مولفه های بازدارنده مشارکت زیست محیطی زنان به عاملهای شرایط اقتصادی و مالی موجود در کشور، فرهنگ حاکم بر جامعه، دیدگاه اداری، ضعف قوانین و مقررات حقوقی و مسایل زیرساختی و فنی دستهبندی میشوند که عامل فرهنگ حاکم بر جامعه بیشترین سهم (13,902) و عامل شرایط اقتصادی و مالی موجود در کشور کمترین سهم ( 4,992) را در تبیین کل متغیرها دارند. بنابراین؛ فرهنگ حاکم بر جامعه با مقدار ویژه 4,587 چالش اول فعالیت و مشارکت زنان در مسایل محیط زیستی کشور میباشد.

کلیدواژه ها:

زنان ، مشارکت ، حفاظت محیط زیست ، توسعه پایدار ، حقوق محیط زیست