یک رویکرد برنامه ریزی پویا برای بهبود تصمیمات سرمایه گذاران خطرپذیر

سرمایه گذاران خطرپذیردر تصمیم گیری برای سرمایه گذاری در استارتاپ ها با ریسک زیادی روبه رو هستند. این پژوهش، به دنبال ارایه راهکاری جهت بهبودتصمیم گیری سرمایه گذاران خطرپذیر است. با توجه به اینکه مدلسازی ریاضی روشی دقیق برای حل مسایل تصمیم گیری است. همچنین شرایط مساله و نوع تصمیماتسرمایه گذاران خطرپذیر، استفاده از برنامه ریزی پویا برای برخورد با این مساله پیشنهاد می شود. بنابراین ابتدا شرایط موجود در قرارداد بین سرمایه گذار خطرپذیر وصاحبان استارتاپ به صورت روابط ریاضی بیان می شود. در ادامه برای حل مدل از الگوریتمی بر گرفته از روش حل برنامه ریزی پویای پیشرو استفاده می شود. نتایجبه دست آمده نشان می دهد که منطقه ای موجود در توافقات معامله به درستی مدل شده اند. همچنین در مقایسه با روش های مورد استفاده سرمایه گذاران خطرپذیر،در سود و نرخ بازگشت مورد انتظار بهبود حاصل شده است. از سوی دیگر، نوع تصمیم های لحاظ شده در مدل برتری آن را نسبت به روش های انتخاب استارتاپ ها براساس اولویت بندی نشان می دهد

کلیدواژه ها:

سرمایه گذاری خطرپذیر ، برنامه ریزی پویا ، استارتاپ