درس پژوهی رویکردی نو در تبدیل مدارس به سازمان های یادگیرنده

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی اجرای شیوه درس پژوهی بر ایجاد مولفه های سازمان یادگیرنده در مدارس ابتدایی شهرستان های چالوس، نوشهر و نور می باشد. جامعه آماری در این پژوهش شامل کادر آموزشی مدارس غیرمجری روش درس پژوهی در شهرستان های چالوس، نوشهر و نور در استان مازندران به تعداد 608 نفر و کادرآموزشی مدارس اجرا کننده روش درس پژوهی در سه شهرستان به تعداد 557 نفر می باشد. جهت تعیین نمونه از فرمول کوکران استفاده شد و تعداد 168 نفر از پرسنل مدارس مجری این روش و 177 نفر از پرسنل مدارس غیرمجری به عنوان حجم نمونه تعیین گردید. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه سازمانیادگیرنده بر اساس مدل پیتر سنگه با طیف لیکرت می باشد. پایایی ابزار به روش ضریب آلفای کرانباخ 0/77 برآوردگردیده است. داده های جمع آوری شده در بخش آمار توصیفی با استفاده از میانگین وانحراف معیار و در بخش آمار استنباطی با استفاده از آزمون t دو گروه مستقل تحلیل شد. در سطح خطای 0/05 نشان داده شدکه اختلاف معنیدار بین این دو گروه مدارس از نظرمولفه های سازمان یادگیرنده وجود دارد و این تفاوت با میانگین کل 123/57و اختلاف میانگین 7/52به نفع مدارس مجری درس پژوهی می باشد . در بین مولفه های سازمان یادگیرنده، مولفه تسلط فردی (توسعه قابلیت های فردی) با میانگین 32/55 بالاترین میزان را به خود اختصاص می دهد.