ارایه ی یک مدل مفهومی در محیط های یادگیری مشارکتی برای منزلت یادگیرنده در یادگیری الکترونیکی

امروزه یادگیری الکترونیکی به عنوان یک جرء مهم کارآموزی و توسعه اقتصادی در محیط سازمان ها درآمده است. یادگیری در هر مکان و در هر زمانی فقط وقتی اتفاق می افتد که هزینه ای کمتر از کار آموزی چهره به چهره را در بر داشته باشد و تنها در این صورت است که یادگیری الکترونیکی می تواند در شرکت ها جذاب و مقرون به صرفه شود. به طور حتم، این نوع از یادگیری الکترونیک ، می تواند کسب دانش و مهارت ها را تسهیل نماید. اما اگر گردانندگان این یادگیری الکترونیک به طور شایسته ای بر کاربرد نظریه ها و تیوری های مربوط به یادگیری افراد بزرگسال توجه نداشته باشند، این یادگیری الکترونیک می تواند برای این افراد چالش برانگیز باشد. اگر چه چگونگی ارزش گذاری یادگیرنده بزرگسال در دوره های آنلاین در محیط های آموزشی ، همان توجه ای که در آموزش رو در روی کلاسی به این بزرگسالان می شود را طلب می کند؛ اما دانسته های بسیار کمی در زمینه چگونگی ارزش قایل شدن برای یادگیرنده بزرگسال در محیط های یادگیری الکترونیکی که در سازمان ها برگزار می شود وجود دارد. هنگامی که می خواهیم به ارزش گذاری یادگیرنده بزرگسال در محیط های یادگیری الکترونیک توجه کنیم، در ابتدا باید به نظریه های مربوط به یادگیری برزگسالان رجوع کنیم. عواملی که بر قدر و منزلت یادگیرنده بزرگسال در محیط های یادگیری الکترونیک تاثیر می گذارد می تواند شامل سنجش نیاز ها،تحلیل ویژگی های یادگیرنده، تعیین نوع کارو محیط کار، تحلیل محتوا و وظیفه باشد. در این مقاله ما قصد داریم یک مدل مفهومی برای احترام گذاری به یادگیرندگان در دوره های آموزشی الکترونیک در یک محیط یادگیری مشارکتی ارایه دهیم. این مدل مفهومی برای کارکنان یادگیری الکترونیک در محیط های سازمانی بدین دلیل اهمیت دارد که می تواند فرصتی را برای مسیولان یادگیری الکترونیک برای احترام گذاشتن به یادگیرنده بزرگسال در تلاش های خود در یادگیری الکترونیک، فراهم نماید. این مدل مفهومی یک راهنمای عملی برای دوره های یادگیری الکترونیکی که برای بزرگسالان تهیه شده است ارایه می دهد.