بررسی وظایف متقابل مردم و شورای اسلامی جهت بهینه سازی مدیریت شهری و ارتقاء حقوق شهروندی

یکی از مهم ترین نهادهای ایران در زمینه تمرکززدایی و توسعه متوازن مبتنی بر ویژگی های فضایی جغرافیایی، شوراهای اسلامی شهر و روستا می باشند. در جمهوری اسلامی ایران، شوراهای اسلامی شهر از سال 1377 تشکیل شده اند و از تاریخچه نسبتا کوتاهی برخوردار هستند . در حقیقت با تشکیل شوراها، نوعی نظام عدم تمرکز شکل می گیرد که از این طریق مردم در تصمیم گیری ها و اداره امور خود نقش می آفرینند چرا که شورا حلقه ارتباطی بین حاکمیت و مردم است، در واقع شوراها فضای لازم را برای تعامل کافی بین دولت و ملت در امور جاری شهرها و روستاها به وجود می آورند.شوراهای اسلامی شهروروستا نشانگر توزیع قدرت در جامعه مردم سالار دینی ایران است، و شکل گیری آن ها با چنین گستردگی و اهمیتی در تاریخ این مملکت سابقه ندارد. با این حال این نهاد نوپای مردمی چه در درون و چه در برون با آسیب هایی مواجه است که بایستی با سعه صدر،حوصله، تدبیر و محاسبات علمی به رفع آنها پرداخت تا مدیریت شورایی که ریشه در تعالیم دینی ما دارد به تدریج جا بیفتد و نهادینه شود و مردم متدین ما بتوانند از آثار و برکات آن بهره مند شوند. نوشتار حاضر با هدفبه رشته تحریر درآمده است که بتواند گامی و لو ناچیز در راستای کمک به مدیریت شورایی بر دارد

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی ، شورای اسلامی ، حقوق شهروندی ، مشارکت مردمی