تحلیل وتبیین واژه شبهه در نهج البلاغه

یکی از روش های مبارزه و تخریب اندیشه های دینی شبهه است. پس از رحلت پیامبر، به دلایل زیادی از جملهانحراف حکومت از مسیر اصلی، زمینه تفرقه و پیدایش بدعت ها و شبهه افکنی ها فراهم شد، در این راستا یکی از وظایفمهم امام علی (ع) تبیین معارف حقیقی دین و رفع شبهات بوده است. از دیگر سو پاسخگویی به شبهات از نیازهای جامعهامروز ما نیز می باشد که بر طبق حدیث ثقلین رجوع بر قرآن و معارف اهل بیت و از جمله معارف علوی را می طلبد؛ لذاشناخت و بررسی شبهات، آسیب های آن و همچنین پیشگیری از گسترش و رفع آن حایز اهمیت است. این تحقیق بر آناست که ضمن ارایه تعریفی از شبهه، چگونگی پیدایش آن و شیوه امام علی (ع) در پاسخگویی بر شبهات را استخراج نموده وبه ویژگی ها و امتیازات معارف تبیینی امام علی (ع) پرداخته و کارآیی این معارف را برای رفع شبهات عصر حاضر مورد بحثقرار دهد.

کلیدواژه ها:

شبهه ، انحراف ، نهج البلاغه ، امام علی (ع)