مطالعه تطبیقی تفاوت دیدگاه بین دانشجویان و فارغ التحصیلان رشته ی معماری در نحوه ی استفاده از نرم افزارها در فرآیند طراحی نمونه موردی: دانشجویان و فارغ التحصیلان دانشکده معماری دانشگاه فردوسی مشهد

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 439

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ACIAU01_079

تاریخ نمایه سازی: 1 دی 1397

چکیده مقاله:

تکامل فناوری در طول تاریخ بر کیفیت ساختمانها تاثیر بسیاری گذاشته است، از این رو یکی از زمینه های مطالعه در مسایل سبک شناسی، تکامل تدریجی تکنولوژی و ارایه ی خدمات آن به معماری است. این موضوعات که در فضای آکادمیک و کار حرفه ای در سراسر دنیا مطرح شده اند به سرعت در حال تبدیل به یک گفتمان جامع اند.اگر در یک بیان ساده، طراحی معماری را فرآیندی بدانیم که در آن طراح سعی میکند تا فضا را تصور کند و آن را به روشهای مختلفی بیان کند، متوجه می شویم که در تمام این فرآیندها با حجم بسیار زیادی از اطلاعات روبرو هستیم تا با استفاده از نرمافزارهای مختلف ارایه کنیم. طراحی و ترسیم ایده ها، نقشه های معماری، پرسپکتیوها و جزییات اجرایی و نظایر آن، روشهایی در طراحی و بیان فضا هستند و به تکنولوژی و نرمافزارهای متفاوت وابسته اند. ما همواره فضای طراحی شده را با روشهای مختلف معادل سازی میکنیم تا بتوانیم آن را ببینیم و در نهایت به ساختمان واقعی تبدیل نماییم. در این عصر این فرآیند به شدت تکنولوژیک و وابسته به کامپیوتر به عنوان پردازشگر شده است.این مقاله به شناخت انواع نرمافزارهای مورد استفاده در فرآیند طراحی معماری پرداخته است. با بررسی نمونه موردی (دانشجویان و فارغ التحصیلان) دریافت میشود که کدام یک از نرم افزارها به چه میزان و در کدامیک از مراحل طراحی بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند. با مطرح شدن این سوالات و بررسی پاسخها میتوان نتیجه گرفت که برخی نرم افزارها در میان فارغ التحصیلان (با توجه به محیط کار) کارایی بالاتری دارند، که یادگیری این موارد توسط دانشجویان میتواند عامل مهمی در افزایش میزان کارایی پس از فارغ التحصیلی داشته باشد و در آخرین بخش به تفضیل به علل کارآمدی یا ناکارآمدی نرمافزارهای بررسی شده اشاره میشود، همچنین این نتایج در سطح وسیعتری همچون معماری معاصر ایران مورد مطالعه قرار میگیرد.

نویسندگان

مهسا اسکوییان

دانشجو کارشناسی ارشد، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده معماری و شهرسازی

علیه قره باشلو

دانشجو کارشناسی ارشد، دانشگاه فردوسی مشهد