کوه در نهج البلاغه با نظری بر یافته های زمین شناسی

در خطبه های 1، 91، 177 و 211 نهج البلاغه، مباحث گوناگون درباره کوه ها با عبارت های مختلفبرای پی بردن انسانها به خالق بیهمتای قادر، آمده است. دانشمندان و محققین علوم زمین برآن اند کهکوه ها طی زمان های طولانی تشکیل شده و تکامل یافته اند و کوهزایی در پوسته زمین بر اثر فرایندهاییمثل فرورانش در لبه های ناآرام قاره ای با چین خوردن لایه ها و یا بر اثر نفوذ ماگما ی مذاب از ماگمای گداخته، به صورت های مختلف، مثل آتش فشان ها، ایجاد می شوند. بررسی کاربرد کوه و توصیف آن دراین خطبه ها روشن ساخت که این اشارات علمی با یافته های ثابت شده و قطعی زمین شناسی مانند: زمینساخت صفحه ای، ایزوستازی و ریشه دار بودن کوه ها، ساختمان درونی کوه ها، اعتدال حرکات زمین، فواید وجود کوه ها در روی زمین و... نه تنها در تعارض نیست، بلکه منشا وحیانی این سخنان را ثابت می کند.

کلیدواژه ها:

امام علی(ع) ، نهج البلاغه ، کوه ، زمین شناسی ، زمین