اثر ژنوتیپ های فسکیوی بلند تحت سطوح مختلف تنش خشکی بر پایداری ساختمان خاک

در مدل های تغییرات آب و هوایی، خشک سالی شدیدی برای جهان پیش بینی می شود. از این رو شناسایی و انتخاب ژنوتیپ های با مقاومت زیاد و توان بازگشت پس از خشک سالی های مکرر اهمیت ویژه ای دارد. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی پایداری ساختمان خاک تحت کشت گیاه فسکیوی بلند در سه مجموعه از ژنوتیپ ها با دوره های گل دهی متفاوت در سه سطح تنش خشکی (کم، متوسط و شدید) بود. از مجموعه 17 ژنوتیپ مورد بررسی، 5 ژنوتیپ با دوره گل دهی دیررس، 5 ژنوتیپ با دوره گل دهی زودرس و 7 ژنوتیپ با دوره گل دهی متوسط انتخاب شدند. پس از سه سال کشت، نمونه برداری از خاک ریزوسفر این ژنوتیپ ها انجام گرفت و مقدار خاکدانه های پایدار در آب و رس قابل پراکنش در آب اندازه گیری شد. نتایج نشان داد با افزایش تنش خشکی، پایداری ساختمان خاک ریزوسفر در ژنوتیپ های دیررس، و برخی از ژنوتیپ های با دوره متوسط گل دهی افزایش یافته و مقدار رس قابل پراکنش در آب در ریزوسفر آنها کاهش یافته است که تفاوت معنی داری با ژنوتیپ های زودرس داشتند.

کلیدواژه ها:

فسکیوی بلند ، تنش خشکی ، خاکدانه های پایدار در آب ، رس قابل پراکنش در آب