روش های پیش تیمار هضم بی هوازی زیست توده جلبک دریایی؛ مروری

استفاده بیش ازحد از سوخت های فسیلی موجب تشدید تغییرات آب و هوایی، بحران انرژی و آلودگی های زیست محیطی می شود؛ بنابراین سوخت های زیستی به عنوان جایگزین بالقوه با پتانسیل تولید انرژی پایدار و تجدید پذیر در درازمدت در نظر گرفته شده اند. تولید بیوگاز از هضم بی هوازی زیست توده جلبک که با تولید غذا رقابت نمی کند و به زمین های بزرگ زراعی و منابع آب شیرین نیاز ندارد، یک منبع انرژی تجدید پذیر است که می تواند جایگزین گاز طبیعی شود. به منظور بهبود تولید بیوگاز از هضم بی هوازی، از تکنیک های پیش تیماردهی به منظور تخریب ساختار پیچیده جلبک ها و افزایش تولید بیوگاز استفاده می شود. در این مقاله، مروری خلاصه ای به ویژگی های زیست توده جلبک و روش های پیش تیمار و تاثیر کاربرد هر یک از روش های موردمطالعه بر عملکرد بیوگاز و تعادل انرژی انجام گرفته است.

کلیدواژه ها:

هضم بی هوازی ، پیش‎تیمار ، جلبک دریایی و بیوگاز