بررسی نقش جداگرهای برشی در اصلاح عملکرد دیوارهای کوپله در قاب های 3 بعدی

سیستم های جداساز لرزه ای به عنوان یک فناوری جدید در سیستم های سازه ای دارای مزایایی از قبیل کاهش برش وارد بر سازه، افزایش میرایی، کاهش نیروهای وارد بر اعضای سازه ای و غیرسازه ای می باشد. اما مشکلاتی از نظر اجرایی به خصوص در محل زیر سطح سازه داشته و به علاوه می تواند منجر به افزایش جابه جایی در سازه ها شود که مطلوب نیست. دیوارهای برشی کوپله بتن آرمه نیز با توجه به سختی و مقاومت مناسبی که برای سیستم های لرزه بر فراهم می کند مورد توجه قرار گرفته است. در این سیستم ها تیر همبند به عنوان عضو شکل پذیر شناخته می شود که عموما تحت بارهای لرزه ای دچار شکست می شود. با توجه به شرایط گفته شده در صورتیکه بتوان به شکلی مناسب این دو سیستم را در هم ادغام کرد می توان به صورت موثر از مزایای آن ها استفاده کرد. به این منظور در این مقاله روش ادغام دو سیستم در تیر همبند دیوار کوپله مورد بررسی قرار می گیرد. دیوار برشی بتنی کوپله طراحی شده و با رعایت معیارهای استاندارد 2800 سه رکورد زلزله مقیاس شده و به دیوارها اعمال گردید. نتایج به دست آمده از تحلیل تاریخچه زمانی انجام شده بر دیوارها نشان داد که در اثر استفاده از جداساز از برش پایه نمونه ها کاسته و در اکثر موارد کانتورهای تنش مقادیر کمتری از تنش حداکثر را نشان می دهد که نشان دهنده کارآیی روش به کار رفته در ادغام این سیستم ها است.