بررسی نقش درآمدهای پایداردر اقتصاد شهری و با تاکید بر دو کشور ایران و دانمارک

اقتصاد شهری، اقتصاد و جغرافیا را به یکدیگر پیوند می دهد به طور کلی اقتصاد شهری، ناکارآمدی های انتخاب های مکانی را تشخیص داده و سیاست های عمومی جایگزین جهت گسترش انتخاب های کارآ را مورد بررسی قرار می دهد. تصمیمات خانوارها و بنگاه ها در زمینه مکان یابی در درون شهرها به مثابه نیروهای بازار ، سبب ایجاد شهرهایی با اندازه ها و ساختارهای اقتصادی مختلف می گردد. در هر جامعه ای توسعه پایدار زمانی اتفاق می افتد که به تمامی اجزا تشکیل دهنده شهر توجه شود و توسعه در بعد درونی و بیرونی به موازات هم صوزت بپذیرد .مهذا در این باب شهرداری ها سهم از اجرایی قابل توجهی بهره مند هستند و درآمدشان ازطریق درآمدهای پایداروناپایدار تامین میشود که همانطور که از نام آن ها مشخص است درآمد نوع دوم ثبات ندارد و وابسته به وضعیت مسکن وشرایط اقتصادی کشور است و شهرداری نمی تواند بودجه ثابتی را براساس آن ها پیش بینی کند .که خود مهمترین مسیله ای است که توجه به آن را به یک الزام برای برنامه ریزان و محققان تبدیل نموده است ، نتایج حاصل از مطالعات کتابخانه ای و میدانی نشان دهنده این مطلب است که در سال های اخیر به جهت فقدان منابع مالی مناسب و ضرورت خدمات رسانی ، بخش عمده درآمد شهرداری از طریق منابع ناپایداردرآمدی بوده است درحالی که اگر مدیریت شهری در کلانشهرهایی چون تهران بخواهد در چارچوب اصول توسعه پایدار حرکت کند ، باید متکی به درآمد های پایدار باشد که از جمله مهمترین آن عوارض نوسازی و عمران شهری است.که در این مقاله به صورت مبسوط به این مهم پرداخته خواهد شد.

کلیدواژه ها:

جغرافیا ، اقتصاد ، شهر ، شهرداری ، درآمد پایدار