تأثیرمیزان ریزدانه خمیری و پلاستیسیته در رفتار روانگرایی استاتیکی ماسه سست

تاکنون بیشتر تحقیقات صورت گرفته پیرامون پدیده روانگرایی در خاک ها برروی ماسه تمیز و ماسه های سیلت دار متمرکز بوده و ماسه های رس دار کمتر مورد توجه قرار گرفته است مشاهده روانگرایی در خاکهای رس دار در چند سال اخیر نشان میدهد که باید درباره این موضوع تحقیقات بیشتری انجام شود. در این راستا دراین تحقیق تاثیر عواملی مانند پلاستیسیته، درصد ریزدانه و فشار همه جانبه برروی پتانسیل روانگرایی خاک ماسه ای رس دار با استفاده از آزمایش سه محوری مورد بررسی قرار داده شده است بدین منظور از رس کائولینیت و بنتونیت استفاده شده است نتایج آزمایش نشان میدهد با افزایش پلاستیسیته، به تدریج رفتار نمونه ها تغییر می کند و با افزایش درصد رس ابتدا پتانسیل روانگرایی افزایش یافته و سپس کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

روانگرایی ، ریزدانه خمیری ، ماسه سست ، آزمایش سه محوری ، روانگرایی استاتیکی