مشارکت کودکان در طراحی بیمارستان با تاکید بر تحلیل نقاشی کودکان 3 تا 6 سال بیمارستان کودکان قدس قزوین

طراحی یک فضای مناسب برای مداوای کودکان یکی از مسایل حایز اهمیت در روند درمان آن ها می باشد چرا که کودکان نسبت به سایر اقشار جامعه ازلحاظ روحی آسیب پذیرتر هستند بنابراین مداوای آن ها در مراکز درمانی طراحی شده برای بزرگ سالان می تواند آسیب های جبران ناپذیری بر روان آن ها داشته باشد. از طرفی با توجه به اینکه تاکنون کمتر به مسیله طراحی فضای درمانی برای کودکان بیمار پرداخته شده است، فراهم آوردن یک محیط درمانی متناسب با روحیات کودکان می تواند تاثیرات قابل توجهی درروند بهبود داشته باشد و با توجه به اینکه استرس یکی از شاخصه های سلامت روان می باشد طراحی درست این بستر می تواند به افزایش حس امنیت و کاهش استرس بیماران کمک نماید. فضایی که برای کودکان طراحی می شود علاوه بر جنبه درمان، باید نیروهای ذهنی، احساسی و خلاق کودک را تحت تاثیر قرار داده و از نیروی تحرک و جستجوگر کودک نکاهد تا از این طریق هم در بهبود کودک تاثیرگذار باشد و هم محیطی با طراوت برای او به وجود آورد. هدف از این مقاله مشارکت کودکان در طراحی بیمارستان و یافتن عوامل استرس زا در بیمارستان ها با شناخت ویژگی های معمارانه تاثیرگذار بر روان کودک بیمار و در نتیجه کمک به طراحی بیمار محور مراکز درمانی آینده می باشد. یافته های حاصل از این پژوهش با توجه به مبانی یاد شده، به صورت مطالعات کتابخانه ای ،تحقیقات میدانی، مشاهده و مطالعات طرح های پژوهشی صورت گرفته و روش تحقیق کیفی است. در این پژوهش نشان داده می شود که عوامل محیطی و مشارکت کودک سهم عمده ای را در کاهش استرس بیمار بر عهده دارد. از این رو تلاش شده است براساس تحلیل نقاشی کودکان فضاهایی از جمله باغ شفا بخش، اتاق نقاشی درمانی و... پیشنهاد گردیده است که با به کارگیری آن ها، محیط بتواند به تسریع در روند بهبود بیماری کودک کمک نماید.

کلیدواژه ها:

بیمارستان کودکان ، روانشناسی کودک ، روانشناسی محیطی ، نقاشی درمانی ، کاهش استرس