بازشناسی جایگاه نور در ساماندهی فضا معماری ایرانی

در معماری، نور یکی از عناصری است که در کنار مفاهیم دیگری از قبیل فضا، نظم فضایی و ساختار مطرح میشود. در طراحی نیز نور به عنوان یک عنصر مجزا و کیفیت دهنده فضایی باید در نظر گرفته شود. در معماری معاصر ایران توجه به ظرافت های استفاده از نور در تعریف و ایجاد کیفیت های خاص و تداعی مفاهیم معنوی در معماری ایرانی اسلامی نادیده انگاشته شده است و منزلت نور تا قابل رویت نمودن پدیدههای مادی نزول کرده است. هدف اصلی در این مقاله حفظ ویژگی های نور و احیای نقش آن در ایجاد کیفیات فضایی متنوع می باشد. روش تحقیق توصیفی تحلیلی بوده است و سعی در استخراج الگوهای تعبیه نور در معماری ایرانی برای ایجاد تنوع فضایی دارد.

کلیدواژه ها:

نور ، فضا ، ساماندهی فضایی ، معماری ایرانی ،