بررسی رابطه توانمندسازی کارکنان با کیفیت خدمت رسانی در سازمان های کارآفرین

هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی رابطه توانمندسازی کارکنان با کیفیت خدمت رسانی در ادارات هلال احمر استان مازندران میباشد. روش تحقیق در این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری کارکنان واحد مذکور بوده که به کمک جدولمورگان و از روش نمونه گیری تصادفی ساده 260 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، شامل پرسش نامهسنجش توانمندسازی اسپریتزر ( 1995 ) و پرسشنامه کیفیت خدمت رسانی پارسورمان و همکاران ( 1988 ) می باشد. روش تجزیه وتحلیل داده ها، با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی (شامل: آزمون کولموگروف- اسمیرنف و آزمون ضریب همبستگی ورگرسیون گام به گام) به کمک نرم افزار SPSS انجام شد. یافته های تحقیق حاکی از این است که بین توانمندسازی کارکنان با کیفیت خدمت رسانی در ادارات هلال احمر استان مازندران رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین تک تک مولفه هایتوانمندسازی (احساس موثر بودن، احساس معنی داری، احساس شایستگی و حق انتخاب) با مولفه های کیفیت خدمت رسانی(قابلیت اطمینان و قدرت پاسخگویی) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که 23/8 درصد تغییرات کیفیت خدمت رسانی به وسیله سه متغیر احساس شایستگی، احساس معنی داری و حق انتخاب تبیین می شود.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی ، کیفیت خدمت رسانی ، احساس شایستگی