مقایسه وضعیت استرس شغلی و رضایت شغلی بین پرستاران بخش های داخلی، جراحی، مراقبت های ویژه و اورژانس

مقدمه: استرس و رضایت شغلی ازجمله عوامل تاثیرگذار در کارایی پرستاران می باشد در کنار همه عوامل، شرایط متفاوتکاری در بخش های مختلف بیمارستان ها از مسایل قابل توجه می باشد.هدف: از این رو پژوهش حاضر به مقایسه وضعیت استرس شغلی و رضایت شغلی در بین پرستاران 4 بخش داخلی، جراحی،مراقبت های ویژه، اورژانس پرداخته است.مواد و روش ها: این تحقیق از نوع توصیفی در سال 1393 بین پرستاران بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکیو بیمارستان تامین اجتماعی زاهدان انجام شده است. جامعه آماری 523 نفر بود که 103 نفر با نمونه گیری طبقه ایتصادفی انتخاب شدند. از پرسشنامه های رضایت شغلی سینک و مقیاس استرس پرستاری گری تافت و اندرسون استفادهشد. داده ها با SPSS نسخه 16 با استفاده از آزمون های آماری ANOVA تحلیل شدند. یافته ها: در بین بخش های مختلف در نمره استرس شغلی و بعضی از خرده مقیاس های آن تفاوت معنادار مشاهده شد (P≤0/05). استرس مربوط به مرگ و مردن (2/24) بیشترین میزان و سپس به ترتیب استرس حجم کار (2/21)، عدم اطمینان به درمان (2/20) در رتب ههای بعدی قرار داشتند و کمترین استرس مربوط به تبعیض (1/34) محاسبه شد. همچنین بر اساس نتایج پرستاران بخش های داخلی و اورژانس در نمره کلی استرس و بیشتر خرده مقیاس های استرس نمرات بالایی را نشان دادند. با توجه به نتایج بین رضایت شغلی پرستاران بخش های مختلف تفاوت معناداری مشاهده نشد (P=0/64) و به طور کلی رضایت و استرس شغلی پرستاران در هر دو مورد در حد متوسط مشاهده شد (استرس شغلی = 57/89؛ رضایت شغلی = 17/56). بحث و نتیجه گیری: جهت کاهش استرس در ارتباط با مرگ بیمار می توان به داشتن جلسات مشاوره بعد از مواجهه با مرگ بیمار و به طور کلی تر توجه به پرستاران بخش اورژانس و داخلی، تنظیم حجم کاری، دادن آموزش های لازم و کافی در زمان کارورزی (با توجه به متغیر عدم اطمینان به درمان) ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

استرس روانشناختی ، بخش های بیمارستان ، پرستار ، رضایت شغلی