چرخش در سیاست خارجی ایران در دهه بعد از کودتای 28 مرداد 1332 (از موازنه منفی تا وابستگی)

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 425

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JPOL-1-4_007

تاریخ نمایه سازی: 6 آذر 1397

چکیده مقاله:

هر کشوری سیاست خارجی خود را مطابق با توانایی ها و ظرفیت های موجود و در راستای نیل به منافع ملیتنظیم و اجرا می کند. در این میان ممکن است سیاست خارجی یک کشور متاثر و پیرو یک قدرت خارجی همباشد. با مطالعه تاریخ سیاست خارجی ایران، فراز و نشیب های فراوانی را م یتوان مشاهده کرد. دوره بعد ازکودتای 28 مرداد 1332 از مقاطع مهم تاریخی در سیاست خارجی ایران می باشد که در آن سیاست خارجیدر چرخشی کامل از موازنه منفی به سوی وابستگی و تحت الحمایگی رفت و باعث تمدید حضور بیگانگاندر خاک ایران تا انقلاب 1357 گردید. نوشتار پی شرو به بررسی چگونگی این چرخش می پردازد و در پی آناست تا نشان دهد که چگونه قدر تهای خارجی برای کسب منافع خود به دخالت در امور کشورهای دیگرمی پردازند و در این راستا از همراهی و همکاری بعضی عوامل داخلی دست نشانده که نه در خدمت منافعکشور خود بلکه در خدمت اربابان خارجی خود هستند، هم سود می برند. در این مقاله با استفاده از مطالعاتکتابخانه ای و به صورت توصیفی بیان می دارد که وابستگی ایران به قدرت های خارجی در این مقطع زمانیاز عوامل موثر نفرت مردم از قدرت های مداخله گر و عوامل داخلی آنها می باشد که در نهایت منجر به انقلاباسلامی 1357 گردید.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

جمیل میلانی

دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه اصفهان