رابطه روش یادگیری مشارکتی با میزان رشد مهارت های اجتماعی دانشجو معلمان

هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر یادگیری مشارکتی بر میزان رشد مهارت های اجتماعی دانشجو_معلمان دانشگاه فرهنگیان سمنان بوده است. روش تحقیق از نوع توصیفی _ همبستگی بوده است.جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجو_معلمان دانشگاه فرهنگیان سمنان در سال تحصیلی 94 _ 95 و روش نمونه گیری از نوع تصادفی طبقه ای بوده است. به همین منظور از بین دانشجو_معلمان دانشگاه مذکور، نمونه ای به حجم 100 نفر انتخاب گردید. ابزار مورد استفاده در این پژوهش مقیاس یادگیری مشارکتی و مهارت های اجتماعی بود، که پس از محاسبه روایی و پایایی آن بین نمونه توزیع و جمع آوری شد. داده ها توسط نرم افزار SPSS و با روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون، ضریب رگرسیون، تی تک نمونه ای، تی مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه تحلیل گریدند. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین یادگیری مشارکتی با رشد مهارت های اجتماعی در دانشجویان دانشگاه فرهنگیان سمنان رابطه معناداری وجود ندارد. بین میزان یادگیری مشارکتی دانشجویان دختر و پسر تفاوت معناداری وجود ندارد. بین میزان یادگیری مشارکتی با میانگین معیار تفاوت معناداری وجود ندارد. بین میزان یادگیری مشارکتی ورودیهای مختلف تفاوت معناداری وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

یادگیری مشارکتی ، مهارت های اجتماعی ، دانشگاه فرهنگیان